Historia szkoły

Wiosną 1928 roku z inicjatywy środowiska rezerwistów (przede wszystkim legionistów) zostało powołane Towarzystwo Szkoły Średniej. Pierwszym zadaniem Towarzystwa i jego prezesa Jana Łomotta była organizacja prywatnego koedukacyjnego gimnazjum w osadzie Irena (Dęblin), które powstało jeszcze w tym roku. Szkoła nie miała wówczas w własnego budynku, a zajęcia odbywały się w wynajętych lokalach. Uczniów było bardzo mało – dzieci kadry gimnazjum, twierdzy i miejscowych nauczycieli. Ponieważ szkoła nie posiadała uprawnień placówki państwowej, uczniowie musieli zdawać egzaminy w Puławach lub Radomiu, żeby otrzymać świadectwo ukończenia odpowiedniej klasy. Częściowe uprawnienia szkoły państwowej gimnazjum uzyskało pod kierownictwem pierwszego dyrektora Stanisława Kurowskiego w 1930 roku.

 

W 1931 roku dyrektorem szkoły został Bolesław Piwoński – były legionista, wielki społecznik, który w pełni zorganizował edukację na poziomie szkoły średniej. Po nim w roku 1937 stanowisko dyrektora objął Stanisław Papierkowski. W okresie formowania szkoły duży nacisk kładziono na dobór kadry i stabilizację warunków materialnych. Nauczyciele mieli ukończone studia uniwersyteckie, odbyte staże pedagogiczne i uprawnienia do wykonywania zawodu. Kandydatów do gimnazjum nie brakowało, gdyż jego zasięg był znaczny.

 

W latach 1933 – 1938 równolegle funkcjonowały dwa systemy szkolne – stary z 8 – letnim gimnazjum i nowy zreformowany w 4 - letnie gimnazjum i 2 – letnie liceum. W 1935 roku pierwsi abiturienci zdali egzamin dojrzałości, a w 1937 roku odbyły się pierwsze egzaminy „małej” matury 4 – letniego gimnazjum.

W okresie międzywojennym uczęszczało do szkoły kilkuset uczniów. Stworzona z inicjatywy obywatelskiej szkoła stała się miejscem edukacji młodzieży, a także integracji różnych środowisk mieszkańców Dęblina. W grupach uczniowskich – zdaniem licznych świadków - panowała wspaniała atmosfera przyjaźni, tolerancji religijnej, braku oznak ksenofobii na tle narodowościowym. Plany rozwojowe szkoły przerwała II wojna światowa.

 

Dyrektor Stanisław Papierkowski ignorował jednak obecność hitlerowskiego okupanta i jeszcze pod koniec listopada 1939 roku, wbrew zarządzeniom, funkcjonowała w Dęblinie polska szkoła średnia. Powstają tajne komplety do nauczania na poziomie gimnazjum, organizowane przez dyrektora Stanisława Papierkowskiego i Franciszka Szwarca – nauczyciela historii, późniejszego dyrektora w latach 1940 – 1945. W Dęblinie w tajnym nauczaniu – wg zeznań świadków pracowało w okresie od X 1939 r. do 1942 r. siedmiu nauczycieli. Naukę w tym czasie pobierało 39 uczniów. W latach 1942 – 1944 na tajne komplety uczęszczało 45 uczniów. Wg relacji profesor Wandy Lorentz – Łommotowej nauczaniem objęto 142 uczniów i dwukrotnie przeprowadzono egzamin maturalny. Nauczyciele i uczniowie w okresie okupacji byli wspierani przez mieszkańców miasta. Jak twierdzi Wanda Lorentz: „Nigdy nie było takiej więzi serdecznej między uczniami, rodzicami i nauczycielami jak w okresie tajnego nauczania”.

 

Dęblin został wyzwolony w lipcu 1944 roku a w drugiej połowie lutego 1945 r. postanowiono wznowić z dniem 1 marca naukę przerwaną w 1939 r. Rozpoczęto nauczanie w prywatnym budynku dostosowanym do potrzeb chwili. Otwarto cztery klasy gimnazjalne oraz dwie licealne. Dyrektorem został Franciszek Szwarc. W 1945 roku do szkoły uczęszczało 213 uczniów. Uczono w warunkach prymitywnych, bez podręczników, ale był ogromny entuzjazm i głód wiedzy. Nieuleczalnie chory na gruźlicę dyr. F. Szwarc nie mógł we wrześniu 1945 roku przystąpić do pracy. Pełnienie obowiązków dyrektora przydzielono Wandzie Lorentz.

 

1 września 1945 r. został oddany szkole wyremontowany własny budynek.

 

W roku szkolnym 1945/46 opuścili placówkę pierwsi maturzyści.

 

W tym samym roku szkolnym zmianom uległ status szkoły – przejęta przez władze gminy w Irenie nosiła nazwę „Samorządowe Koedukacyjne Gimnazjum i Liceum w Dęblinie”.

 

1 września 1946 roku, placówka została upaństwowiona, a w 1947 r. wprowadzono 4 – letnie liceum. Szkoła rozrastała się, a warunki lokalowe były wciąż bardzo trudne - wynajmowano sale w prywatnych budynkach.

 

Szkoła nasza istniała jako Liceum Ogólnokształcące do września 1954r. W tym roku połączono licea ze szkołami podstawowymi, tworząc tzw. 11 – latki. Pełna nazwa dęblińskiej placówki brzmiała: „Szkoła Podstawowa i Liceum Ogólnokształcące w Dęblinie nr 6”. 15 XI 1954 r. nastąpiła przeprowadzka do nowego budynku, wówczas jeszcze nieukończonego, w którym szkoła ma siedzibę do dziś.

 

W latach 1961 – 63 zakończono budowę. Wspólnym wysiłkiem społeczności szkolnej i rodziców powstało boisko sportowe. W 1965 r. nadano szkole imię Hanny Sawickiej.

 

We wrześniu 1966 r. zarządzeniem Ministra Oświaty oddzielono szkołę podstawową od liceum. W 1968 r. na stanowisko dyrektora został powołany Władysław Mikusek. W 1970 r. oddano do użytku dodatkowe skrzydło budynku – drugą salę gimnastyczną. W latach 1982 – 1989 dyrektorem szkoły była Zuzanna Skiba. W latach 1988 – 1989 funkcję dyrektora pełniła Jolanta Konopacka, a od roku 1990 do 2004 na stanowisku dyrektora była Joanna Stecyna, z inicjatywy której nastąpiła zmiana imienia szkoły. Od pierwszej niedzieli września (4 IX) 1993 r. Liceum Ogólnokształcące nosi imię 15. Pułku Piechoty „Wilków”. W 1999 r. w ramach reformy oświaty powołany został Zespół Szkół Ogólnokształcących, w skład którego wchodzą: Gimnazjum nr 1 i Liceum Ogólnokształcące.

 

Dyrektorem szkoły od 2004 do 2006 roku był Andrzej Teodorowicz.

 

W 2006 r. – obowiązki dyrektora szkoły przyjęła Beata Kursa, a od roku 2007 do 2018 dyrektorem ZSO w Dęblinie był Roman Dariusz Bytniewski.

W roku szkolnym 2018/2019 obowiązki dyrektora pełnił Wojciech Lipnicki.

Od lipca  2019 dyrektorem ZSO jest Joanna Pardo.

 

Od 1 września 2007 r. do Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Dęblinie włączono Szkołę Podstawową Nr 5.

 

20 września 2008 r. odbył się V Zjazd Absolwentów LO z okazji 80- lecia szkoły. W tym dniu odsłonięto księgę pamiątkową poświęcona historii Gimnazjum i LO oraz patronowi liceum- 15 Pułkowi Piechoty ,,Wilków”. W hołdzie uczniom i absolwentom szkoły, którzy walczyli o wolność ojczyzny i poświęcili swe życie, Stowarzyszenie Wychowanków i Absolwentów ufundowało tablicę pamiątkową. Z inicjatywy Stowarzyszenia odsłonięto również tablicę umieszczoną na ścianie frontowej budynku upamiętniającą 80- lecie szkoły. Z okazji jubileuszu szkoła zyskała też plac apelowy dzięki hojności organu prowadzącego.

 

25 marca 2010 r. został oddany do użytku kompleks boisk ,,Orlik 2012”. Baza sportowa szkoły powiększyła się o boisko do piłki nożnej, boisko wielofunkcyjne ( siatkówka, koszykówka) oraz zaplecze socjalne.

 

14 października 2010 r. odsłonięty został obelisk i tablica, które poświęcono uczniom i wychowankom Gimnazjum i LO poległym w latach 1939- 1947.

 

20 maja 2011 r. sztandar LO w Dęblinie został odznaczony Krzyżem Czynu Zbrojnego za popularyzowanie i utrwalanie pamięci o ludziach i ich czynach w walce o niepodległość Polski podczas II wojny światowej i po jej zakończeniu.

 

W maju 2011 r. rozpoczęła się modernizacja boisk przy ZSO w Dęblinie. W październiku otwarto nowoczesny kompleks boisk, które powstały w ramach projektu unijnego ,,Budowa stref sportowo- rekreacyjnych”.

 

Nauczyciele Liceum Ogólnokształcącego w Dęblinie przez lata pracowali na rzecz rozwoju miasta. Tytuł Honorowego Obywatela Miasta Dęblina pośmiertnie przyznano 11.11.2012 r. Józefie Bartłomowicz za zasługi w dziedzinie edukacji kolejnych pokoleń mieszkańców miasta.

 

1 marca 2012 r. uroczyste otwarcie nowoczesnej pracowni chemicznej.

 

17 maja 2012 r. uroczyste otwarcie po gruntownym remoncie pracowni biologicznej jako Centrum Promocji Zdrowia i Ekoetyki. Patronat nad Centrum objęły dwie instytucje: Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych i Stowarzyszenie Polskich Energetyków.

 

18 czerwca 2013 r. odbyło się spotkanie uczniów ZSO z Rzecznikiem Praw Dziecka - Markiem Michalakiem, który przekazał Kodeks Praw Dziecka i Konwencję o Prawach Dziecka.

 

 

21 września 2013 r. społeczność ZSO w Dęblinie uczciła 85 lat istnienia Liceum Ogólnokształcącego i przedwojennego Gimnazjum w Dęblinie. Uroczystość połączono ze Zjazdem Absolwentów i "Spotkaniem Pokoleń". Dzięki zangażowaniu Stowarzyszenia Absolwentów i Wychowanków Gimnazjum i LO oraz całej społeczności szkolnej mogli się spotkać ci wszyscy, którzy w sercu zachowali ciepłe uczucia do szkoły swej młodości.

 

W dniu 01 grudnia 2018r. Liceum Ogólnokształcące świętowało swój 90. jubileusz. Obchody zostały powiązane ze świętem Patrona Szkoły - 15 Pułku Piechoty "Wilków". W organizację święta włączyło się Stowarzyszenie Absolwentów. Goście wzięli udział we Mszy Świętej, a po niej obejrzeli program artystyczny przygotowany przez uczniów naszej szkoły. Obchody uświetnił swym recitalem pan Stanisław Górka - absolwent LO, dęblinianin i znany aktor. Absolwenci mieli możliwość odwiedzenia swoich dawnych klas oraz spotkania się z kolegami, koleżankami oraz nauczycielami. Goście otrzymali okolicznościowe medaliony, upamiętniające jubileusz. Dopełnieniem uroczystości było „Spotkanie Pokoleń”, podczas którego w atmosferze wspomnień i zabawy absolwenci LO świętowali do rana.

Historia Szkoły Podstawowej nr 5 w Dęblinie

im. gen. Władysława Sikorskiego

 

Szkoła Podstawowa Nr 5 w Dęblinie powstała w 1966 r. i mieściła się na parterze w budynku Liceum Ogólnokształcącego. Pierwszym dyrektorem szkoły został Józef Chołast ( 1966-1973 ), kolejno kierownictwo sprawowali: Stanisław Gelo ( 1973-1976), Tadeusz Pielacha ( 1976- 1983), Cecylia Pawelec ( 1983- 2005). Od 1 września 2005 r. dyrektorem Szkoły Podstawowej Nr 5 jest Roman Dariusz Bytniewski.

W 1974 r. szkoła została przeniesiona do nowo wybudowanego budynku, w którym mieści się do dziś.

20 maja 1981 r. w 100- lecie urodzin gen. Władysława Sikorskiego szkoła otrzymała jego imię oraz sztandar ufundowany przez społeczeństwo Dęblina. Od tego dnia święto Patrona szkoły obchodzone jest każdego 20 maja.
1 września 2007 r. Szkoła podstawowa Nr 5 weszła w skład Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Dęblinie.

Szkoła Podstawowa Nr 5 wzbogaciła się w 2011 r. o kącik historii i tradycji zarówno szkoły, jak i Patrona. Sztandar placówki odznaczono Krzyżem Czynu Zbrojnego za popularyzowanie i utrwalanie pamięci o ludziach i ich czynach w walce o niepodległość Polski podczas II wojny światowej i po jej zakończeniu.

W maju 2012 r. szkoła obchodziła 45-lecie istnienia i z tej okazji został odrestaurowany sztandar dzięki funduszom zebranym przez społeczność szkoły.